zingen met bezieling

Ik zit achter mijn bureau, klaar om een workshop ‘zingen met bezieling’ te bedenken voor een Almeers kamerkoor. Eerst even tijd voor wat overpeinzingen rondom dit thema. Want wat is dat nou eigenlijk, bezield zingen? We herkennen het meestal wel onmiddellijk: iemand die van binnenuit authentiek durft te zijn op een podium, die zonder angst zijn binnenwereld durft te tonen aan het publiek. De klanken lijken van heel diep van binnen te komen en kloppen volledig met de lading van de poëzie. Of het nu opera of fado is, jiddisch of flamenco, dat maakt niet uit. Maar om nu precies te verwoorden wat het is, bezieling, lijkt nog een klus. Bezieling is in elk geval oprecht, kwetsbaar en zonder oordeel. Dat laatste wordt nog lastig: om bij mijn eigen bezieling te komen, moeten dan wel even een paar hersencellen tijdelijk uitgeschakeld worden: het liefst dat gedeelte dat steeds denkt: ‘dit klonk nog nergens naar’ of ‘ik zie er nu vast belachelijk uit’. Weg dus met het denkende, oordelende hoofd en welkom authentieke en vriendelijke ziel. Zou een workshop van drie uur genoeg zijn? Of zal ik het koor maar gelijk meenemen naar een week ashram in India? Hoe dan ook, ik heb nu wel genoeg ideeën voor mijn coaching. Gauw achter de pc, voordat mijn hersencellen ze weer vergeten zijn 😉