SMAK X

Zo komt er nu elke donderdagavond een groepje van 7 dames stemvorming volgen. De groep is heel divers, van een hippe Zwolse tot een moeder-van-veel-kroost uit Urk. De een zingt al jaren in een gospelkoor, de ander durft nog maar net haar stem te gebruiken. En dan gebeurt er iets… de dames gaan gezamenlijk aan de slag, er wordt veel gelachen en uitgeprobeerd: de sirenes, blaffende honden en kirrende winkeljuffrouwen vliegen je om de oren. We zingen, de één laag, de ander hoog, het maakt niet uit en dan opeens…staat daar overduidelijk een groep vrouwen die zich betrokken voelt bij elkaars proces, die zich verbonden voelt met elkaar. Prachtig.
Vorige week zong ik voor mensen in een revalidatiecentrum. Mensen die herstellende zijn van een visuele handicap. Die ongetwijfeld midden in een proces zitten van rouw en acceptatie om wat ze niet meer kunnen zien. Maar die wel fantastisch kunnen horen en bij de eerste grappige liedjes al voluit beginnen te lachten; het contact, de verbinding is zomaar gelegd, ook zonder ogen die alles kunnen volgen.
Met Muz!nder, ons groepje muzikanten, zijn we aan het brainstormen over een mooi zomeravondconcert met Spaanse en Zuid-Amerikaanse muziek, compleet met tapas. We storten ons gezamenlijk op het organiseren, gewoon, omdat we willen laten horen hoe prachtig deze muziek is.
Zomaar wat voorbeelden; volgens mij ben ik t meest tevreden als ik verbondenheid heb gevoeld. Tussen de mensen onderling, en tussen mezelf en het publiek. En die ellendige boekhouding? Gelukkig zijn de jaarlijkse IB aangiftes met onze accountant altijd heel gezellig. En voel ik me enorm met hem verbonden, als hij met het goede nieuws komt dat we een smak geld terug vangen uit Den Haag. Ik zeg: SMAK X
Trackback van jouw site.
Reacties (1)
jannie brandsma
| #
wat een heerlijk stukje, wat ben je toch een leuk mens !!!
heel herkenbaar, ik heb precies hetzelfde !!!
hartelijke groet en dikke knuffel ! Jannie Brandsma
Beantwoord