kaarsjes blazen…
Dolblij ben ik met ze- eerlijk waar- mijn drie kleine schatten. Maar hemel, wat is het lekker om weer aan het WERK te zijn!
Afgelopen week zat ik ’s avonds in de auto en bedacht me, hoe afwisselend mijn job is; geen enkele dag is hetzelfde!
Zo reed ik donderdagavond naar Heiloo- of all places- samen met gitariste Annette. Onderweg hebben we altijd de leukste gesprekken. Zo ook nu: over Annettes componeren en hoe ze dat nou precies aanpakt; over het thema van de boekenweek 2015- iets met gekkigheid en waanzin- en dat we daar vast iets leuks mee kunnen. Daarna gauw effe een sateetje eten bij aankomst en dan spelen!
De dag ervoor stond ik nog in Kampen tussen een groepje kleuters gewapend met een verjaardagsmuts met nepkaarsjes erop; het uitblazen van de kaarsjes was hun opdracht- en dat deden de kabouters met veel verve. Daarna volgden natuurlijk allerhande liedjes, al dan niet met dansjes en gebaren.
Twee dagen daarna was het tijd voor een workshop stemvorming en coaching aan een kamerkoor; van te voren ben ik altijd weer benieuwd wat ik te horen zal krijgen, zelfs al ken ik dit koor goed en heb ik vaker met ze gewerkt. Het is altijd weer mooi om te zien, dat een groep zangers groeit en beter gaat zingen tijdens zo’n sessie. De durf groeit en daarmee ook het inlevingsvermogen!
En vandaag? Gauw aan de slag met mijn eigen stem! Na een goeie zangles van Xenia Meijer vorige week- wat ben ik blij met haar lessen- stort ik mij op ‘mon coeur s’ouvre a ta voix’. En dan weet ik weer even waarvoor ik het ook alweer doe…zelf zingen is zó lekker! Op naar de concerten van ’t nieuwe kamerkoor Provocanto de komende weken, waarin gepassioneerde Zuidamerikaanse muziek zal zijn te horen.
Trackback van jouw site.